Persoonlijk | Waarom ik geen rijbewijs heb..

autotje

Het is bijna vanzelfsprekend. Wanneer je de leeftijd van 18 jaar aantikt, begin je met rijlessen. Dat deed ik ook. Toen ik eindelijk 18 jaar was geworden begon ik vol enthousiasme met mijn eerste rijles. Maar mijn enthousiasme keerde zich 360 graden om met als gevolg dat ik nu zonder rijbewijs zit. Sterker nog.. ik durf nooit meer zelf te rijden.

Ik ben nooit het type geweest dat persé een rijbewijs wilde hebben of er überhaupt mee bezig was. Maar toen ik 18 jaar was geworden en mijn broertje en vriendinnen om mij heen ook al bezig waren met rijlessen, wilde ik het toch graag proberen. Appeltje eitje toch, die rijlessen? Vol goede moed en enthousiasme startte ik samen met manlief met rijles. We gingen samen naar theoriecursussen en konden elkaar oppikken en wegbrengen. Maar al snel werd mijn enthousiasme minder..

Mijn instructeur was nogal een geval apart. Verder een aardige vent, maar laat ik voorop stellen dat hij 9 van de 10 keer meer zijn BlackBerry in de gaten hield dan dat hij mij aanwijzingen gaf. Ik moest mij aan ‘geen gehoor is rechtdoor’ houden. Het geping van zijn telefoon leidde mij enorm af en iedere rijles moest ik even langs het pompstation rijden zodat hij zijn welbekende broodje bal kon halen. Prima, maar ik was al onzeker. Ik vond het doodeng en sterker nog, gewoon totaal niet leuk. Ik zag het leuke niet in autorijden en keek er iedere rijles enorm tegen op. Ik kreeg het rijden niet onder de knie, snapte totaal niet wanneer ik in een andere versnelling moest en op de snelweg kreeg ik te horen dat ik best wat harder mocht rijden.

Maar niet alleen het rijden zelf was een probleem, ook de theorie lukte maar niet. Ik begon heel gemotiveerd met het leren van mijn theorie, maar na de eerste keer gezakt te zijn (terwijl manlief in één keer zijn theorie in de pocket had), zakte deze motivatie ook helemaal weg. Ik ben in totaal 4 keer gezakt. Een hoop geldverspilling, maar het wilde maar niet.

De bangheid en het gevoel niet meer te willen rijden werd alsmaar groter en groter waardoor ik na bijna 2 complete pakketten te hebben betaald besloot het even te laten rusten. Ik nam even een pauze en wilde mezelf de tijd gunnen om weer moed te krijgen en er voor de volle 100% voor te gaan.

Maar toen gebeurde er helaas iets naars. Inmiddels had manlief zijn rijbewijs al gehaald en terwijl wij in de auto zaten en stil stonden op een kruispunt om de weg op te kunnen gaan, werden wij van achter keihard aangereden. Zo hard dat ik er zelf een whiplash aan over hield. De dame in kwestie zat hoogstwaarschijnlijk op haar telefoon en heeft ons niet zien staan. Gelukkig zijn we er verder goed van afgekomen, op wat schade op de auto en mijn whiplash na.

Alles bij elkaar zorgde ervoor dat ik niet meer durfde. Mijn vertrouwen in andere mensen in het verkeer was compleet verdwenen. Want hoe oplettend en veilig je zelf nog kunt zijn, een ander kan ook nog altijd een fout maken. En die gedachte zorgden er bij mij voor dat ik niet meer wilde. Rijden in een auto werd mijn grootste angst. En niet alleen het zelf rijden, ik zit ook niet op mijn gemak bij iemand anders in de auto. Ik denk dat ik één van de vreselijkste bijrijders ben, want ik kijk altijd mee.

Waarschijnlijk is het een combinatie van alles geweest wat mijn angst heeft veroorzaakt. De ervaring met mijn rijinstructeur, het niet krijgen van hulp en vertrouwen, het ongeluk, het zakken en ga zo maar door. Maar of ik er nu spijt van heb? Absoluut niet! Een rijbewijs bied je meer mogelijkheden op veel vlakken, maar ik weet bijna niet beter dan dat ik het niet heb. Soms ben ik afhankelijk van anderen, maar ik red het prima met de bus,trein en de fiets. Ik ben er bijna 100% zeker van dat autorijden iets is wat je leuk moet vinden en dat vind ik niet. Ik fiets liever door weer en wind, dan dat ik zelf een auto zou moeten besturen. En dat zegt voor mij mee dan genoeg!

Of ik ooit nog mijn rijbewijs zou halen? Ik zie het niet gebeuren, of er moet nog een wonder gebeuren. Maar voor nu vind ik het goed zoals het is. Zolang ik mijn angst maar niet onder ogen hoef te komen.

Heb jij je rijbewijs? Ik zou het lief vinden als je een reactie achterlaat!

Comments

  1. says

    Wat heftig zeg, dat ongeluk! En ik kan me voorstellen dat zo’n rijinstructeur niet echt motiverend is. Als je een rijbewijs niet mist, is het inderdaad misschien ook gewoon prima zo, toch? 🙂
    Zelf heb ik bij het vierde examen mijn rijbewijs gehaald. Ik vond de rijlessen ook vreselijk, maar ben nu toch heel blij dat ik mijn rijbewijs heb gehaald, vooral omdat ik op een plek woon vanaf waar ik niet overal makkelijk kan komen met het OV.

  2. Coby says

    Voor mij net zo! ik was in 1 keer geslaagd voor theorie en op1 punt gezakt voor mijn rijbewijs. De tweede keer had ik op 50 meter van de startplaats al een ingreep! Hoewel mijn instructeur heel rustig bleef deed ik echt alles verkeerd. Voor mij was het toen wel een poosje klaar. Ik heb het nooit meer opgepakt want ik vind het doodeng, dan maar geen rijbewijs!!

  3. Lisa says

    Jemig wat naar! Ook niet echt een toffe instructeur zeg. Ik heb zelf vorig jaar mijn rijbewijs gehaald (Theorie was ook een drama 4de keer pas gehaald) maar ik heb nog niet eens gereden na mijn examen. Ik vind het nog steeds dood eng.

  4. says

    Wat naar om te lezen. Maar wel erg herkenbaar. Ik heb het jaren uitgesteld maar toen al mijn vriendinnen en m’n zusje een rijbewijs hadden ben ik er toch maar aan begonnen. Eerst ging het nog wel, maar ook ik had dat ik er steeds meer tegenop zag. Als ik uit de auto stapte kreeg ik al buikpijn. ‘Volgende week moet ik weer’.. Ik ben overgestapt op een automaat. Wat een verlichting is dat zeg. Niet meer nadenken over de versnellingen.. Een stuk minder stress. Rijden is nog steeds allesbehalve mijn hobby maar ik weet dat het voor mijn toekomstige werk wel héél handig zou zijn. Nadeel aan automaat rijden is dat ik straks een paar jaar niet kan rijden. Wij hebben geen automaat thuis en een eigen auto is nu gewoon te duur. Maar ik zou het iedereen aanraden die bang is in de auto!

  5. Kim says

    Ik ben net 18 en ik had mijn rijbewijs gehaald toen 17 was. Bij mij zat eigenlijk alles mee. Ik heb alles in 1 x gehaald.
    Maar als ik dit lees zou ik niet weten of ik het nog had afgemaakt. Ik zou me alleen niet voor kunnen stellen dat je nooit een rijbewijs wilt. Je bent altijd afhankjelijk van iets of iemand…
    Heel “leuk” artikel ikwas er echt benieuwd naar!

  6. Jeannette says

    Ja snap dat het geen leuke ervaring was , maar ik heb hem vanaf mijn 18 e verjaardag , zou hem niet willen missen , vooral bij inspringen als je man even niet kan rijden , vind het ook leuk , maar snap dat lelystad wel even wat anders is als zutphen………

  7. Marloes says

    Zo vervelend. Het werd je op deze manier gewoon niet gegund. Vooral die achterlijke rij-instructeur, en daar betaal je je dan scheel aan. Zo zonde inderdaad.
    Maar het is goed dat je eerlijk tegenover jezelf bent en inziet dat het gewoon niet voor jou werkt.
    Ik hoop toch dat er ooit een tijd komt dat je toch prettig in een auto durft te zitten, ook al is het maar als bijrijder <3

  8. says

    Zoals jij het omschrijft was jouw instructeur dat ook echt ontzettend onprofessioneel en gewoon een gevaar. Jij zit in die auto om het te leren en hij zit in de auto om het jou te leren en ook in te grijpen als iets niet gaat zoals het hoort. Tenminste dat zou je zeggen. Wel vervelend dat het zo is gelopen 🙁

  9. says

    Super vervelend zo’n instructeur. Ik kan me goed voorstellen dat je het eng vindt om te rijden. Ik ben zelf 24 en heb nog nooit rijlessen gehad. Ik heb het nu in principe niet nodig. Mijn vriend heeft een auto en rijbewijs dus als we ergens heen willen dan rijdt hij gewoon. Alleen nu met solliciteren naar een baan zou het soms wel handig zijn om een rijbewijs te hebben.

  10. says

    Wat naar al die gebeurtenissen, dan snap ik het ook wel dat jouw enthousiasme voor het autorijden helemaal bergafwaarts ging. Zelf heb ik mijn rijbewijs vrij snel gehaald en vind het geweldig om in de auto te stappen maar ook de vrijheid om in het buitenland te rijden(eerste keer in het buitenland was notabene IJsland). In principe pak ik eigenlijk altijd het openbaar vervoer omdat het in Amsterdam veel handiger is 🙂

  11. says

    Mijn ervaring is eigenlijk precies hetzelfde! Mijn rijlessen gingen maar niet en ik had zelfs paniekaanvallen voorafgaand van de lessen, Ik heb het 2x geprobeerd en 2x ben ik afgehaakt. En daarna ook 2 aanrijdingen gehad.

    Al met al zie ik het nu net zoals jij het echt niet zitten om het weer te proberen.

  12. says

    Heel vervelend en vooral super onprofessioneel van je instructeur! Heb zelf binnen nog geen 3 weken mijn theorie en praktijk examens gehaald in een snelcursus een aantal jaar geleden. Mijn instructeur was awesome!

  13. says

    Ik heb wel mijn rijbewijs maar ik begrijp je heel goed! Ik heb nauwelijks gereden de laatste jaren, omdat ik het doodeng vond. Ook naast iemand zitten in de auto vind ik niet leuk, om dezelfde reden als jij! Als ik andere automobilisten op hun mobiel zie kijken of door rood zie rijden dan zie ik het al voor me dat ze een ongeluk veroorzaken…
    Nu er een kleine op komst is moet ik wel autorijden, anders kom ik nergens meer… Het OV is hier geen optie. Inmiddels heb ik een eigen auto waar ik nu pas twee keer echt alleen in gereden heb en hoewel het goed gaat blijf ik het eng vinden

  14. Carien says

    Hi, ook ik begon toen ik 18 was, maar stopte er al gauw weer mee omdat ik er en niks aan vond en ik de noodzaak van het hebben van een rijbewijs niet echt inzag. Ik begon daarna nog 3x maar maakte het niet af. Totdat we met 4 kleine kinderen in een dorp gingen wonen waar het openbaar vervoer slecht geregeld was ( geen trein, alleen een bus die tot s avonds 10 uur reed. )Toen bleek het niet hebben van een rijbewijs toch wel heel onhandig. Ik ben toen weer gaan lessen en haalde uiteindelijk mijn rijbewijs. Het is het papiertje dat me de meeste vrijheid heeft gegeven. In het begin vond ik het behoorlijk lastig om ” alleen” te rijden maar ben zo blij dat ik het uiteindelijk tochgehaald heb.

Laat een reactie achter bij Ryanne Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *