Toen wij ontdekte dat wij een meisje mochten krijgen kon ik al fantaseren over hoe ze eruit zou komen te zien. Zou ze op mij gaan lijken of juist op haar vader? Bij de geboorte was 1 ding duidelijk, Sofie was een exacte kopie van haar vader. Maar nu ze steeds ouder wordt begin ik mezelf steeds meer te herkennen. Er zijn steeds minder gelijkenissen met papa en meer met mama. Zo moeder, zo dochter!

Dat het krijgen van een kindje een grote impact heeft op je relatie wil ik niet meteen zeggen. Maar de liefde die je voorheen samen deelde, deel je nu door drieën. Iets mooiers dan dat bestaat niet, maar wij moesten er beiden wel even aan wennen. Want hoe bleven wij ook man en vrouw naast de mooie rol van papa en mama zijn?

Het is bijna vanzelfsprekend. Wanneer je de leeftijd van 18 jaar aantikt, begin je met rijlessen. Dat deed ik ook. Toen ik eindelijk 18 jaar was geworden begon ik vol enthousiasme met mijn eerste rijles. Maar mijn enthousiasme keerde zich 360 graden om met als gevolg dat ik nu zonder rijbewijs zit. Sterker nog.. ik durf nooit meer zelf te rijden.

Instagram, wie kent of gebruikt het niet. Ik ben er dagelijks mee bezig en deel er niet alleen foto’s van mezelf of make-up, maar ook de mooiste foto’s van Sofie. Naast het feit dat ik het leuk vind om bezig te zijn met fotografie, is het voor mij ook een uitdaging om mooie content te creëren. Mocht je het leuk vinden om wat meer te weten te komen over mijn foto’s, lees dan snel verder! Ik vulde namelijk de Instagram Tag in.

Het moment dat een man hoort dat hij vader wordt, is een fantastisch moment. Werkelijk fantastisch, maar ook onwerkelijk. Ik denk oprecht dat een vrouw dit moment nog intensiever en ook langer beleeft. Een vrouw ziet het direct allemaal voor zich; hoe de babykamer moet worden, hoe de geboorte zal gaan verlopen, welk eerste pakje er aangetrokken wordt en ga zo maar door. Een man denkt geweldig, maar is daarna zo in geprogrammeerd dat de gedachtes afdwalen naar de wedstrijd van vanavond op televisie. Is dat erg? Nee. Vond ik dat erg? Nee. Tot ik Instagram op een dag opende en op de pagina van de heer Arie Boomsma terecht kwam.

Terugblikken op mijn 2017 heeft weinig zin gezien het jaar voor ons heel anders liep dan gepland. Het overlijden van mijn vader heeft er bij ons flink ingehakt waardoor er veel plannen en doelen vervielen. Wel durf ik te dromen over 2018 en te hopen dat dit een mooier jaar wordt. Dat het geluk aan onze kant staat en ik eindelijk mijn wensen en doelen waar kan maken..