
Nu Sofie een goede slaper is (wie had dat ooit gedacht), moet ik toegeven dat onze ochtenden ook een stuk langer en gezelliger zijn geworden. Maar mezelf volledig presentabel voor de dag te laten komen, daar had ik altijd nog wel even moeite mee. Zeker nu Sofie bijdehand genoeg is om te begrijpen dat mama aan het ‘make-uppen’ is en zij om de haverklap de make-up kwast uit mijn handen trekt. Gelukkig lukt het mij beetje bij beetje steeds meer om dit te combineren. Lees je mee?