Terug in de tijd | Mijn huwelijksaanzoek

Ik weet het nog als de dag van vandaag. Op 3 juni 2013 werd ik op een prachtig resort in Turkije ten huwelijk gevraagd. Nooit eerder heb ik hier iets over verteld, maar vandaag geef ik alle details weg. Er zijn tijdens het aanzoek foto’s gemaakt, waar ik ontzettend blij mee ben. Ik deel ze dan ook heel graag met jullie. Lees je mee?

Vanaf het moment dat Sicco en ik samen waren hebben wij altijd al tegen elkaar uitgesproken dat wij in de toekomst graag wilden trouwen. Maar ik wilde dit niet zomaar. Ik wilde op een speciale manier gevraagd worden, zodat ik altijd aan dit mooie en speciale moment terug kon denken. Echter had ik nooit verwacht dat dit op vakantie zou gebeuren…

Begin juni gingen wij samen naar Turkije. Wij waren hier al eerder geweest, maar dit keer wilde we alleen maar luxe hebben en ons flink laten verwennen. Daar is een vakantie ook immers voor. We hadden samen flink gespaard en na wat brainstormen, vakantie foldertjes lezen en het internet afstruinen vonden we al snel onze droom locatie. We gingen naar Marmaris, all inclusive in een luxe en goed verzorgd resort. We keken hier samen enorm naar uit, maar niet wetende dat Sicco bezig was met een grote voorbereiding voor een aanzoek. (Ik snap nog steeds niet hoe hij dit heeft kunnen doen).

Eenmaal op vakantie genoten wij van alle luxe om ons heen, snoven wij wat cultuur op in de stad en deden wij een hoop leuke uitstapjes en excursies. Een van deze uitstapjes was een bezoekje brengen aan een prachtige fontein midden in de stad van Marmaris. Iedere avond is er een soort van show bij deze fontein met muziek en lichtjes. Het was ontzettend romantisch, maar ook enorm druk. Nadat wij een paar mooie foto’s samen hadden laten maken vroeg Sicco aan mij wat ik ervan zou vinden als hij mij nu ten huwelijk zou vragen. Het zweet brak mij uit en tegelijkertijd voelde het alsof iemand mijn keel dicht kneep. Mijn lichaam was verstijfd, want wat nou als hij mij nu echt ten huwelijk zou vragen? Het plein bij de fontein wemelde van de toerristen en als ik ergens niet van hou dan is dat wel in de belangstelling staan. Al snel zei hij; niet dat ik dat nu zou doen, maar ik was benieuwd naar je reactie. Zucht, ik kon weer rustig adem halen, maar het zette mij wel aan het denken..

De datum weet ik niet meer precies, maar ik geloof dat wij op de 4de avond samen uiteten gingen. Het restaurant heette Jan de Wit en is vrij bekend in Marmaris. Wij hadden hier van te voren al goede verhalen over gehoord van vrienden en kennissen dus wij moesten en zouden hier dan ook samen gaan dineren. Eenmaal bij het restaurant kregen wij een prachtige tafel, bij zonsondergang met een uitzicht over de haven van Marmaris. Romantisch was het zeker en je raadt het al, ook hier kreeg ik de vraag wat ik ervan zou vinden als hij mij tijdens het ondergaan van de zon ten huwelijk zou vragen. Het zweet brak mij opnieuw uit, maar ik gaf mij er aan over. Ook het restaurant zat vol met mensen die aan het dineren waren, maar tot mijn grote verbazing bleef het weer bij alleen maar een vraag. Je kunt je voorstellen dat ik wat lichtelijk geïrriteerd raakte, want ik verwachtte nu wel degelijk iets..

De rest van de vakantie genoten wij samen optimaal, maar ergens voelde het ook alsof ik ergens op aan het wachten was, maar het gebeurde niet. Het einde kwam immers al in zicht en ik voelde toch wel een beetje de teleurstelling. Houdt hij mij nou voor de gek? Zie ik dingen die er niet zijn of wil ik het gewoon te graag? De onzekerheid sloeg toe.

Op een van de laatste avonden hadden wij een fotoshoot geboekt. Je weet wel, bijna iedere Nederlander heeft in Turkije wel de welbekende fotoshoot met ondergaande zon gedaan. Ik hou er totaal niet van, maar op aandringen van Sicco besloot ik het toch maar te doen. Niet op het strand, dat ging mij net een stap te ver, maar gewoon bij het hotel. Opgedoft kwamen wij samen aan op de locatie en werden wij gefotografeerd door 2 fotografen. Eerst samen en daarna namen ze ons apart om foto’s te nemen. Eenmaal weer bij elkaar zei de fotograaf die Sicco apart fotografeerde; It’s your lucky day. Ik dacht yes, ik sta eindelijk een keer mooi op foto’s. Ik nam zijn woorden als complimenten in ontvangst. Snel moesten wij weer samen op de foto, maar het werd mij meteen duidelijk waarom het mijn ‘Lucky day’ was. Sicco ging op zijn knie, haalde een ring tevoorschijn en vroeg mij met een aantal prachtige woorden ten huwelijk. Ik stond perplex en antwoordde half huilend met een volmondige JA. Tegelijkertijd was ik ook verbaasd want ik had juist dit moment absoluut niet zien aankomen. Na een poging tot stoppen met huilen maakte wij de fotoshoot nog af en belandde we daarna samen aan de bar.

De overige dagen van de vakantie kon ik mijn geluk natuurlijk niet op en liep ik vol trots mijn ring te showen. We brainstormen al gelijk over een datum en de grote dag. Ondanks dat ik mij de eerste dagen van de vakantie in de maling voelde genomen, had hij geen beter moment kunnen kiezen. Het was lief, romantisch, perfect en er zijn foto’s van waar ik ontzettend blij mee ben. De vakantie zelf was al geweldig, maar het aanzoek maakte het perfect.

Ik zou het heel lief vinden als je een reactie achterlaat!