De spannende GUO (medische 20 weken echo)

2

Afgelopen donderdag was voor ons misschien wel de meest spannende dag sinds tijden. Het moment van de waarheid. Wij moesten naar de AMC voor de GUO, een medische 20 weken echo waarbij wij te horen zouden krijgen of ons meisje helemaal gezond is. Het was zenuwslopend, maar gelukkig heb ik alleen maar goed nieuws. Lees je mee?

Als ik terug denk aan de zwangerschap van Sofie, dan is het eerste waar ik aan denk de 20 weken echo. Ik keek hier toen al enorm tegenop, omdat je in je achterhoofd houdt dat er altijd iets mis kan zijn. Gelukkig was alles goed met ons meisje en hebben wij ruim een uur naar de prachtige echo beelden kunnen kijken.

Dit keer was deze 20 weken echo heel anders, deze werd namelijk medisch door mijn chromosoom translocatie. Om deze reden kreeg ik een GUO (Geavanceerd Ultrageluid Onderzoek), een uitgebreide echo die plaatsvindt in een gespecialiseerd ziekenhuis. Bij een normale 20 weken echo controleert de echoscopist de baby op eventuele afwijkingen en bij een GUO zoekt de echoscopist doelgericht naar afwijkingen. De baby wordt nauwkeurig onderzocht, van de tenen tot aan het puntje van het hoofd.

Alhoewel de kans steeds iets meer afnam dat ons kindje een ernstige afwijking zou kunnen hebben, keken wij hier beide enorm tegenop. Ik heb geen miskraam gehad, de NIPT uitslag was goed en tijdens de uitgebreide 13 weken echo zijn er geen afwijkingen gezien. Maar toch was de angst er nog steeds, want onze kans op een ziek kindje is hoger dan ouders zonder chromosoom translocatie.

Gelukkig hadden wij de echo al om 9 uur gepland en bij aankomst waren wij dan ook al gelijk aan de beurt. De echoscopiste legde alles uit en benadrukte ook gelijk dat als zij even stil zou zijn, zij even haar concentratie nodig zou hebben om het nauwkeurig te bekijken. Als zij iets afwijkends zou zien, dan zou ze dat ook direct melden. En zo startte zij met het onderzoek..

Alles werd bekeken bij onze baby. De handen, de voeten, de rug, de buik, de organen, het gezicht, het hoofd, het hart en ga zo maar door. Ons kleine meisje lag er goed bij, waardoor ze alles ook duidelijk kon zien. Alles zag er goed uit, de metingen klopte steeds en ook haar gewicht en lengte was zoals het moest zijn. En hoe meer er uitgesloten werd, hoe meer ik ook kon genieten tijdens de echo, terwijl de tranen over mijn wangen rolden.

Uiteindelijk hebben wij ruim een uur naar ons meisje mogen kijken. En ja nog steeds meisje, want wij hebben dat nu ook heel duidelijk kunnen zien. Uiteindelijk viel ze aan het einde van de echo in slaap met haar duim in haar mond. Er werd overigens ook nog via een inwendige echo gekeken waar mijn placenta precies lag. De vraag was of deze te laag lag, maar uiteindelijk ligt deze gelukkig ook goed.

Wij liepen met een hoop mooie foto’s en een grote glimlach het ziekenhuis uit. En in de auto kwam even alle emotie eruit. Maar oh wat zijn wij blij! Blij dat ons meisje zo ver ze kunnen zien helemaal gezond is. De angst zal altijd aanwezig blijven, dat gaat niet zo snel weg en daar krijg ik ook nog steeds alle hulp bij, maar het idee dat de chromosoom translocatie niets ernstigs heeft veroorzaakt geeft mij al meer vertrouwen.

Nu wordt het de hoogste tijd om aan de babykamer te gaan beginnen! Want we zitten alweer op de helft.

Ik zou het heel leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Comments

  1. says

    Oh wat een opluchting en wat fijn! En wat schattig dat ze met haar duim in haar mond in slaap was gevallen. Nu kan je al helemaal niet meer wachten tot ze er is denk ik!

  2. says

    Wat een enorme opluchting. Echt heel fijn nieuws! Natuurlijk kost het tijd om echt volledig vertrouwen te krijgen, maar ik kan me voorstellen dat dit al wel heel erg helpt <3

  3. Marjoleine says

    Alleen maar goed nieuws, heerlijk voor jullie! Die kamer die komt er wel, hulptroepen genoeg toch?
    Sophie ook nog steeds enthousiast dat ze grote zus gaat worden?
    Geniet van van alles en iedereen om je heen,dat is ook genieten!

  4. says

    Wat fijn dat wederom alles goed is en je hulp krijgt bij je angsten! Wij hebben bij beide kinderen ook een GUO gehad en het is zo’n opluchting als het goed zit! Heel veel plezier met de babykamer, meis!

Laat een reactie achter bij Mariska Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *